brak powodzenia

См. также в других словарях:

• niepowodzenie — n I; lm D. niepowodzeniedzeń «brak powodzenia, nieudane przedsięwzięcie, niepomyślny bieg spraw, obrót rzeczy; porażka, klęska» Niepowodzenia szkolne, życiowe. Doznać w czymś niepowodzenia. Nie zrażać się niepowodzeniem …   Słownik języka polskiego

• niepowodzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm. D. niepowodzenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} niepomyślne zakończenie jakiegoś przedsięwzięcia, niekorzystny obrót spraw; coś, co się nie powiodło; brak powodzenia; porażka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrażać się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pech — m III, DB. a, blm pot. «niepomyślny, niefortunny zbieg okoliczności, brak szczęścia, powodzenia» Straszny pech. A to pech! Mieć pecha. Pech kogoś prześladuje. Pech chciał, że coś się stało. ‹z niem.› …   Słownik języka polskiego

• szczęście — n I, blm 1. «pomyślny los, pomyślność, powodzenie» Rokowania toczyły się ze zmiennym szczęściem. Coś, ktoś przynosi szczęście. Mieć szczęście do interesów, do pieniędzy. Spróbować w czymś szczęścia. ◊ Dziecko szczęścia «o człowieku, któremu… …   Słownik języka polskiego